We were just notified that we won a (small) scholarship from the Colombian Ministry of Culture on audiovisual archives held by ex-combatants. It is a new scholarship program within the Ministry, allowing ex-fighters to properly safeguard any kind of material on the FARC they might possess; photos, videos, documents, letters, handbooks, military reports, etc.
We have several hard disks with all kinds of information from the FARC-EP since 1964, many videos of combats, and the different peace processes that took place with the state. Daily life in the jungle, educational material, and thousands of pictures of fighters-nurses, fighters-dentists, fighters in love, fighters with animals, and so on.
We all know that history is written by the victors, the hegemonic power. About the FARC a lot has been said. Probably a lot of it is true, and probably a lot of it is crap. Most movies or series about the FARC show the pile of prejudices and bizarre ideas people have about the FARC and guerrilla forces in general. I remember trying to watch the Dutch series “Eileen” a few years ago between tears and cynical laughter because the way in which it portrayed the jungle and daily life in the guerrilla was hilarious. The same happened with the movie “María”, and more recently “Monos”.
But not only movies or news items. Writing the thesis for my MA degree on enemy images in the FARC, I found quite a number of “academic” papers about different aspects of the FARC with preconceived ideas, strong negative opinions and even historically inaccurate information, especially from papers written during the ‘democratic security’ policies of former president Álvaro Uribe Vélez (first decade of XXI century).
What do people know about the rules of coexistence within the FARC? About the cultural hours? About environmental care? About food? People often get confused when I say I used to receive free dental care every six months in the jungle. They go crazy when I tell them about the political theatre plays we would organize every Sunday (when there were no military situations, of course). People know about FARC’s victims, they know about kidnappings, landmines, and drugs. Child recruitment. But they only know one side of the story: the victors’ one.
The YouTube channel “Manuel Paz” with 1500 videos of the peace process in Havana, daily communiqués, news reports, songs, and discussion panels, among others, was eliminated by YouTube, in spite of several letters in which we explained the importance of the channel (aside from its absolutely non-violent content). The Farc websites in Spanish, English, German, Italian, and Portuguese, created during the peace process, don’t exist anymore. When you search for information on the 2012 peace process, you are only able to obtain information from the Santos government, its High Commissioner for Peace, the Reintegration Agency, or NGOs. If that’s the information of the PEACE process, imagine the historical data of the FARC when we were up in arms.
That’s why it is vital to have a first-hand source, historical material to be used by the academy and media for investigation. The scholarship of the Ministry of Culture is not enough to thoroughly classify and publish the material on the Internet, which is what we would like to do in the future, but it is sufficient to buy some hard disks, copy and save the information and make a start with its classification. For the sake of reconciliation and peace-building, it is no good to erase the memory and the history of the experience of thousands of people just because hegemonic power wants to.
6 Responses
Hoij Tanja heel belangrijk dat jullie de archieven en alles wat er over is goed vastleggen en bewaren. Ook de overlevering van direct betrokkenen zoals jij en je kennissenkring daar is erg belangrijk voor nu maar zeker ook voor het nageslacht. Ik merk dit nu ook van veel verhalen over de tweede wereldoorlog die ik van mijn ouders hoor. Dit is echter bijna een uitgestorven ras. Hierna moet je het doen met film en geschrift. Was jouw inbreng bij de film Eileen nul? Met andere woorden een beetje bij elkaar geraapt uit allerlei media? En die andere films zoals Monos en Maria (klinkt als een hoofdstuk uit de bijbel) ook? Hoe is het momenteel met de hegemonische macht gesteld daar? Of begint er wat verzoening te komen. Heb jij toevallig ervaring met de organisatie Avaas? Verder verheug ik me op de nieuwe documentaire waar je wel invloed op hebt gehad hier in de bios. Wat vind je er zelf van? Vele groeten en succes
Hallo Peter! Ja, mijn inbreng voor Eileen was nul, ik zat toen in de jungle. Nu heb ik iets meer te zeggen gehad in de docu die uitkomt de 31e in Nederland, maar niet veel. Ik vind dat ie meer diepgang had kunnen hebben, maar ben er niet ontevreden over. Vooral de huidige situatie had meer aan bod kunnen komen. En de titel vind ik vreselijk. Laat me weten wat je ervan vond! Groet, Tanja.
Zal ik zeker doen! Gr Peter
Hola Tanja,
Espero que estés bien.
Buen artículo anterior y puntos muy importantes que planteas.
Acabo de ver el documental de la BBC 4, ‘Storyville-Tanja-Terrorist of Freedom Fighter’, que salió al aire esta tarde entre las 22:00 y las 23:25 tarde, sólo para garantizar que casi nadie lo vea el martes 26 de septiembre.
Según mi experiencia, prácticamente es el primer documental sobre Colombia mostrado en la televisión británica. Visualización muy interesante a pesar de todos sus defectos y fallas.
Título horrible pero ti’pica.
Muy poco contexto socioeconómico-político o histórico presentado por el documental, aparte de una breve descripción muy breve de la política y la historia de la opresión y la pobreza en Colombia, la cuestión de la propiedad de la tierra, la gran riqueza, el poder y la influencia de Colombia.Neo liberalismo La clase dominante.
No se menciona ‘La Violencia’ y por qué las FARC/ELN recurrieron a la lucha armada en primer lugar en 1964
¿Te preguntas qué pensaste al respecto? Suponiendo que lo hayas visto.
Mis mejores deseos y solidaridad.
Hola Patrick, gracias por escribir. Yo vi el documental una vez. Me pareció que hubiera podido ser mucho mejor, pero no me parece malo. Al menos, creo que el espectador promedio en Europa se puede enterar un poquito más sobre el conflicto. Claro, siempre falta, y el filtro es el de un cineasta Alemán, nada más nada menos. Entiendo que siempre un cineasta debe seleccionar, no se puede mostrar todo el conflicto tan complejo, y pues seleccionó esto. El título horrible, de acuerdo 😉 Un saludo desde Colombia.
Goed van de Colombiaanse overheid dat ze een bijdrage leveren voor behoud van jullie kant van deze burgeroorlog. De negatieve kant van de overheid tijdens deze burgeroorlog, in samenwerking met de paramilitairen, blijft ook onderbelicht in de mainstream.
De Westerse wereld heeft naar eigen zeggen de vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel, en hekelt censuur. Waarom dan de door de FARC geplaatste video’s van YouTube verwijderen, en jullie sites blokkeren?